~***~
"Kailangan ko ng pumunta sa kompanya, Jesie! Late na tayo ano ka ba naman!!"
Hinila niya kasi ako para uminom kasama nung mga kaibigan niyang beke. Eh ang aga pa.
"Anak ng gaga! Ang aga pa nga eh! Ano ba!? Bakit ka ba nagmamadali ha?"
I roll my eyes sa sinabi nito.
"Obviously, May trabaho pa ako. At late na ako sa meeting namin. Gets mo?" i gritted my teeth saka kinuha ko na ang bag ko at ang bag ng laptop ko.
"Tsk weekend ngayon ulol!!"
"Pag ako mawalan ng trabaho, kasalanan mo 'to!!" nagbibirong sabi ko but half of it is true.
"Anak ng puto ka talaga Angeline Cuentabella!!" nanggigil ang boses nito amkaya tumawa ako ng mahina.
"Bakla ka talaga jesie aguinaldo!!" sigaw ko pabalik at umalis na sa condo.
Para akong tangang tumatawa sa hallway mag-isa.
Naiinis na yun ngayon haha.
Tumigil akong tumawa nang may nakasalubong akong matanda at kasama ang bata na nakatingin sakin.
Kaya nilagay ko ang hawak kong cellphone sa kaliwang tenga ko at nagpanggap na may kausap sa kabilang linya.
"Ano kaba naman hahahaha" tumatawang sabi ko kahit wala naman talaga akong kausap sa cellphone.
Nilagpasan ko lang sila saka huminga ako ng malalim.
"Mapagkamalan pa akong baliw nito."
Malapit na sana ako sa elevator nang biglang tumunog ang phone ko kaya huminto muna ako sa paglalakad at in-open ito.
Tumaas ang kanang kilay ko ng binasa ang mga topic ng mga co-worker ko sa finance department.
Pres_ting: Malapit ng mag start ang meeting natin guys!!
Jan_: Asan na kayo?? Nandito na si Matandang tigre!!
Des_24: Walang jeep dito samin!! Hoyyyyy!!
Ngumiwi ako ng nabasa ko ang chat ng isa sa mga kasamahan ko sa trabaho.
Si matandang tigre!!
She is the head of the Finance Department. We call her matandang tigre dahil matanda na siya mga nasa 48 na ata at ang strict niya talaga. Palaging galit.
Nilagay ko ang phone ko sa bag ko saka nagmamadali akong tumakbo para maabutan ang elevator nang may nabangga ako.
Buti nalang may humawak sa bewang ko kaya hindi ako natumba.
Napakapit tuloy ako sa balikat ng humawak sa bewang sakin at saka tumayo ng maayos
"I'm so sorry." paumanhin ko nito at hindi tinignan ang mukha ng nabangga ko. Inayos ko lang ang coat ko.
Kumunot ang noo ko nang may naamoy akong pamilyar na pabango.
Tinignan ko ang nabangga kong lalaki pero nakatalikod ito sakin at pinindot ang close button.
"It's okay." pamilyar rin ang boses nito kaya humarap ako sa kanya para magsorry at dahil sa curious ako sa pagmumukha nito.
My eyes widened when i saw his face.
"E-Er.." wala akong masabi.
Namalayan kong umandar na ang elevator but i still stare at his face.
I don't know what to say.
I mean, I didn't see him for atleast 5 years and now he's here...
Kumunot ang noo ko sa iniisip ko.
Do i have to say anything?
Umiling nalang ako saka lumayo sa kanya.
Ang tahimik. This is so awkward..
Biglang huminto ang elevator kaya kinakabahan ako.
"Piste! May meeting pa ako pano na 'to!?" mahinang bulong ko.
When i look at the man beside me.. He is staring at me with... no emotions at all.
I feel cold sweats in my forehead saka sumandal nalang sa gilid ko at in-open and cellphone ko.
I just type 'I can't make it to the meeting today so you have to start now without me. I'll explain it when i get there' sa gc namin saka sinend ito. Binalik ko na ang phone sa bag ko pagkatapos.
Bigla itong nagsalita kaya nagulat ako habang hindi siya tinignan.
"No. Just wait for me, Jes."
Si Jes?! Sila na ba?
"Ah.. I'm gonna be late to our meeting so ill talk to you later, Jes okay?"
Para akong tangang nakinig sa kanya though hindi ko ito pinahalata. At hindi ko namna kasalanang marinig ang kausap niya nung jes niya.
Another minutes of silence.. At dahil ako si Angeline Cuentabella na ayaw ng tahimik at naisipan kong magsalita nalang.
Tumikhim muna ako saka magsasalita na sana ako nang bigla itong nagsalita.
"So.. How are you?" nagulat ako sa sinabi nito.
"Ako bang kinausap mo?" tinuro ko pa ang sarili ko habang tinignan siya.
Tinignan niya ako ng mataman.
"Obvious naman."
Umirap nalang ako.
"Ahh.. Akala ko kasi kay katawag ka." walang pakealam na sabi ko saka tinalikuran siya.
"You was my personal secretary five years ago.. Dapat alam mo kung kinausap kita o hindi, right?" anito.
Gusto kong tumawa sa sinabi niya pero pinigilan ko lang.
"So?" tinaasan ko siya ng kilay.
Tinitigan niya ako ng masamang tingin kaya tumikom ang bibig ko.
"Do you still remember how we first meet each other?" biglang sambit nito na ikinagulat ko.
I still remember it.
Every single of it, Gabby.
~***~
I hope you like this story guys☺️
-Ustanze