A/N

　　This is all work of fiction. Names, characters, places, and event are fictitious unless otherwise stated. Any resemblance to real persons, living or dead, or actual event is purely coincidental.

　　All Rights Reserved. No part of this book may be reproduced, distributed, or transmitted in any form or by any means, without the proper permission of the author.

　　PLAGIARISM IS NOT A CRIME AND I BELIEVE IN CO INCIDENCE.

　　WARNING: I'm not a perfect writer, so if you don't like the story, you can delete it from your library. Thanks!

　　******

　　PROLOGUE

　　"Yah! Don't you dare touch her! I will kill you!" galit na galit kong sigaw habang pilit na tinatanggal ang sobrang higpit na taling nakapalibot sa tyan at mga braso ko.

　　Halos panggi-gilan kona ang tali ng makitang hinahawakan niya sa hita ang kakambal ko, hindi ako mapakali rito dahil ayokong mapahamak siya.

　　Sinamaan naman ako nito ng tingin matapos ko siyang sigawan, ngumisi ito sa akin bago lumayo kay Finnitibelle saka siya nagumpisang maglakad papunta sa direksyon kung nasaan ako.

　　"Can you shut your f*cking mounth?!" inis na sambit nito at inayos ang maskarang nakataklob sa mga mata niya. Hindi ko siya kilala, basta ang alam lamang namin ay wala kaming atraso sa kanya. He just shown up from nowhere then kidnapped us.

　　"What do you want from us?!" hindi ko pinansin ang sinabi niya at patuloy lamang na nagsalita.

　　Tiningnan ko si Finn na ngayo'y tahimik lamang na umiiyak, hindi ko alam kung papaano kong palalakasin ang loob niya matapos ng nangyari sa kanya ngayon. Traumatic na siya ng hipuan siya ni Uncle dati na ngayo'y nakakulong na tapos ay heto na naman?

　　Mariin akong pumikit saka pilit na pinakalma ang sarili at itinuon ang paningin sa kidnapper na sa sobrang lakas ng loob ay parang gusto ko siyang yakapin sa leeg ng sobrang higpit hanggang sa mawalan na siya ng hininga.

　　"Your family killed my wife in front of me, now I will show them what is the feeling of being hurt." nakangisi niyang tugon, inirapan ko lamang siya at bahagyang natawa.

　　"They don't know what the feeling is," sagot ko naman sa kanya saka nag iwas ng tingin, sa totoo lamang ay hindi sila marunong magmahal o magkaroon ng kahit anong emosyon sa loob nila.

　　My family doesn't know how to react though, they will just walk up then eat then work. Paulit ulit lamang, they know how to laugh but it wasn't real at all.

　　"Then, they will know now, after I killed the twin heiress of Valiente family," tugon naman niya saka ako inirapan, bago muling bumalik sa harapan ni Finn.

　　Ikinuyom ko ang dalawa kong kamao saka pumikit ng mariin at ipinagpatuloy ang pagiisip ng paraan kung papaano ko ide-distract ang kidnapper.

　　"J-just kill me!" napatingin ako kay Finn ng bigla na lamang itong sumigaw at hinihiling na patayin na siya.

　　"I was 16yrs waiting for this moment, your father was a jerk. He take the risk when my wife was running, he was too desperate just to prove that he was the most powerful in our town. Yes, he became the most powerful... but the people hates him from being on top. That's why we get rid of his company. We did the fire just to let him see that even though he was the most powerful...he can't stay on top." pagkukuwento niya, umirap ako sa hangin bago inilibot ang paningin sa buong paligid.

　　Noong una pa lamang ay kinukutuban na ako na may mangyayaring ganito, hindi nga ako nagkamali't talagang nangyari ang nasa instinct ko. Dapat pala ay hindi na kami tumuloy sa opening ng Hime Company para hindi kami nakidnap. It was my fault, pinilit ko siyang sumama rito.

　　"That was a sad story...but we don't actually care about it. Because we're not him," nasambit ko na lamang saka mulinh bumuntong hininga.

　　Pinilit kong mag isip ng plano ngunit mawawala din bigla dahil naririnig ko ang hikbi ni Finn, "You know what, kids. You must learn how to respect,"

　　"How would we respect a kidnapper like you," mabilis kong sagot.

　　Kumunot ang noo ko ng magpaikot ikot ito sa kinatatayuan niya kaya naman nag iwas ako ng tingin bago pa man ako mahilo sa ginagawa niya.

　　"AHHH!" napasigaw ako ng malakas dahil sa sakit ng pagbaon ng kutsilyo sa hita ko, kinagat ko ang pang-ibabang labi ko at pinigilang sumigaw muli. "Argg," pumikit ako ng mariin saka binasa ng laway ang labi ko gamit ang dila.

　　"F-faye! Are you o-okay?!" rinig kong sigaw ni Finn, ngunit hindi ko na siya sinagot dahil nakakaramdam ako ng antok.

　　Hindi ko alam kung anong sumunod na nangyari ngunit narinig ko ang pagalingaw-ngaw ng tunog ng sera ng pulis.

　　"F-finn...m-makakauwi na tayo..." nanghihina kong sambit at dahan dahang ipinikit ang mga mata ko.

　　Maybe this is the end of my journey, maybe this is the last time i would her beautiful smile again...'cause it's my end.

　　*****

　　>> psychopurplemint <<